Ze zijn geboren!

Op een paar uur na was de draagtijd van Tresca net zolang als die van haar andere grote nestje, een zesling in 2008. Als ik dat van te voren even na had gekeken :-) ... Nee, hoor, met liefde. Tresca had deze dagen die extra zekerheid nodig en gisterochtend tussen kwart voor acht en kwart over negen beviel ze heel makkelijk van vijf kittens!! Fantastisch en er zit nog een 'rode man' zoals de vader Iago is, tussen. Die liet wel op zich wachten; hij kwam als laatste.
De eerste drie kwamen vrij vlot na elkaar en na twee maal een pauze van een half uur was de laatste geboren. Toen werd Tresca onrustig en ik dacht dat ze dit was omdat ze liever met haar nestje beneden wilde moederen. In eerste instantie leek dit ook zo alleen nam haar onrust geleidelijk aan toe. Voor de nacht probeerde ik of ze toch liever boven wilde. Absoluut niet. Ze ging meteen met de kittens slepen. Ik heb uren en uren met een hand in het kraammandje gezeten om Tresca zo rustig mogelijk te houden. Afgelopen nacht was de derde nacht op rij dat er van slapen weinig terechtkwam maar na een uur of vijf vanmorgen begon Tresca zich te ontspannen. Ze reageert niet meer op ieder klein geluidje en haar gezichtje staat ook veel meer ontspannen.
De kittens groeien als kool.
De eerstgeborene, een sorrel poes (groen bandje) woog ca. 105, vandaag tussen de middag 123 gram;
Nummertje twee, de wildkleur kater (geel bandje) woog ca. 110, vandaag tussen de middag 132 gram;

(ik keek toen ik hiermee bijna klaar was nog even onder de staartjes... ik twijfel! maar zo groot, voor een poes???)

Nummertje drie, de wildkleur poes (roze bandje) woog ca. 102, vandaag tussen de middag 120 gram;
Nummertje vier, een sorrel poesje werd in een stuitligging geboren. Het ging evengoed heel vlot en dit is niet ongebruikelijk bij katten. Wel viel me op dat ik haar wat mager vond. Zij woog 98 gram en woog t.d.m. 116 gram en nu, eind van de middag 124 gram. Zij heeft het blauwe bandje en is zo onrustig geweest. Misschien is ze alleen maar te hard gegroeid en heeft ze fikse buikpijn. Haar sorrel zusje woog iets van 105 en weegt nu bijna even zwaar, 125 gram, terwijl zij een duidelijk hoger geboortegewicht had. Ze hebben allebei even bolle soepele buikjes dus daar is ook geen oorzaak te vinden. Ze heeft ook af en toe de hik.
Lest best is de zo gewenste sorrel kater. Tijdens de bevalling let ik niet op wat voor kittens er geboren worden. Als het maar goed gaat en de kittens gezond zijn alleen viel me wel op na de vierde dat er nog geen rode man tussen zat. Gelukkig meldde hij zich even later. Omdat zijn vader Iago als kitten een rood bandje droeg, heeft hij ook een rode gekregen. Hij woog bij de geboorte 99 gram en t.s.m. 121 gram. Uitstekend dus. Gezien zijn groei zal hij me niet verbazen om later, net als zijn vader, de grootste van het nest te worden.

De foto's. Tijdens de pauze na de eerste drie.

Rechts, nog helemaal nat, het poesje dat later het groene bandje kreeg.

Nummertje vijf, de sorrel kater. Hij werd vast heel hongerig geboren want hij
had binnen de kortste keren een tepel gevonden. Zijn kopje lijkt heel gek op
deze foto. Dat komt doordat alles nog nat is en omdat hij zijn bekje
zo wijd open heeft. Hij hapte in het begin. Omdat ik niet voldoende rode band bij de
hand had, heb ik zijn rode bandje eerst even vastgemaakt met een stukje blauw.

Toen kwam natuurlijk de een na de ander op kraambezoek. Dochter Jewel vindt het interessant en heel eng tegelijkertijd. 

Lekkere volgedronken buikjes.

Het wildkleur katertje??? Ik twijfel nu een beetje. Misschien toch een poesje? Het gele bandje is niet altijd te zien.

Tresca is tijdens het schrijven van dit stukje maar een keer eventjes weggeweest en nu ook weer. Ze kwam natgeregend weer terug. Moederpoezen willen alleen kattenbakken gebruiken die zo ver mogelijk van het nest verwijderd zijn. Dat is instinct. Tresca is dus naar de grote buiten onder het afdakje geweest. Ze doet het heel goed; alleen wil ik heel graag dat het poesje met het blauwe bandje niet zo vaak piept.